Usvajanje zaključaka o radu Revizionističke komisije o "stradanju Srba u Sarajevu u periodu 1991-1995” na sjednici Vlade RS predstavlja novi pokušaj vlasti manjeg bh. entiteta da grubim falsifikatima i ponavljanjem neistina prekroje istinu o opsadi Sarajeva.
Komisija koju je unajmila Vlada RS nije ni naučna ni nezavisna, niti joj je cilj da se utvrdi istina, već upravo suprotno - da se lažnim izvještajem pokuša pravdati Mladićeva i Karadžićeva zločinačka politika.
Istinu o zločinima nad stanovnicima grada pod opsadom najbolje znaju same Sarajlije, a ona je potvrđena presudama Haškog tribunala protiv Karadžića, Mladića, Stanislava Galića i Dragomira Miloševića, koje su temeljene na višegodišnjim istragama i procesima, desetinama hiljada dokaza, uz najrigozorniju primjenu međunarodnog prava.
Opsada Sarajeva je, zahvaljujući prisustvu ogromnog broja međunarodnih medija, najintenzivnije praćen i najbolje dokumentiran zločin u modernoj historiji, postavši time planetarni simbol.
Nikakav plaćenički izvještaj tu istinu ne može ugroziti.
Što se tiče teze o stradanju Srba, vrlo dobro se zna da su među desetinama hiljada ubijenih i ranjenih Sarajlija tokom opsade značajno učestvovali i građani srpske nacionalnosti. I njih su godinama, zajedno sa njihovim sugrađanima Bošnjacima, Hrvatima, Jevrejima i drugima ubijale Karadžićeve i Mladićeve falange.
Vlasti Republike BiH nikada nisu krile i da je bilo pojedinačnog nasilja i ubistava Srba koje su provodili pojedinci iz Armije RBiH, nego su, naprotiv, u teškim danima opsade smogle snage da se sa tim pojedincima obračunaju i zaštite sugrađane srpske nacionalnosti.
Nikada ne treba zaboraviti ni to da su uoči reintegracije Grbavice, Vogošće, Ilidže, Ilijaša i Hadžića, Karadžićeve bande vršile sistemski progon Srba sa ovih područja, paleći kuće u kojima su ostali Srbi, uglavnom starci koji su odbijali napustiti svoja ognjišta. Vladi RS i njenoj komisiji bilo bolje da su dokumentirali ove zločine tadašnje vlasti RS nad vlastitim narodom.
