Sulejman Tihić – predsjednik SDA i član Predsjedništva Bosne i Hercegovine
26. novembar 1951 – 25. septembar 2014.
Sulejman Tihić je rođen 26. novembra 1951. godine u Bosanskom Šamcu. Diplomirao na Pravnom fakultetu u Sarajevu.
U periodu od 1975. do 1983. godine bio sudija i javni tužilac u Bosanskom Šamcu, a zatim advokat sve do 1992. godine.
Član Stranke demokratske akcije od njenog osnivanja 1990. godine, predsjednik Općinskog odbora u Bosanskom Šamcu i član Glavnog odbora.
U periodu maj – avgust 1992. godine bio zatočenik srpskih koncentracionih logora u Bosanskom Šamcu, Brčkom, Bijeljini, Batajnici i Sremskoj Mitrovici.
Od 1994. do 1996. godine bio šef Konzularnog odjeljenja Ambasade Bosne i Hercegovine u Saveznoj Republici Njemačkoj.
Od 1996. do 1999. godine bio ministar – savjetnik u Konzularnom odjeljenju Ministarstva vanjskih poslova Bosne i Hercegovine.
Od 1996. do 2000. godine bio poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srpske, a od 2000. do 2002. godine i potpredsjednik Narodne skupštine Republike Srpske.
Odlukom Visokog predstavnika za Bosnu i Hercegovinu 2001. godine imenovan za člana Komisije Narodne skupštine Republike Srpske za ustavna pitanja.
Na Trećem kongresu Stranke demokratske akcije, održanom 13. oktobra 2001. godine, izabran za predsjednika Stranke demokratske akcije.
Tokom političke karijere obnašao je više funkcija u izvršnoj i zakonodavnoj vlasti. Na Općim izborima u Bosni i Hercegovini, održanim 05. oktobra 2002. godine, izabran za člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine iz reda bošnjačkog naroda.
Bio je delegate u Domu naroda Parlamentarne skupštine BiH u period 2006. do 2014. godine.
Sulejman Tihić je bio odgovoran i sposoban političar koji je dao veoma značajan doprinos procesima reintegracije BiH, pomirenja i obnove povjerenja među narodima i građanima narušenog agresijom na BiH, te izgradnji državnih institucija.
Njegov mandat u Predsjedništvu Bosne i Hercegovine obilježen je najznačajnijim reformama u Bosni i Hercegovini od Dejtona do danas. Reforme u oblasti odbrane, sigurnosti, vladavine prava, finansija, carine, jedinstvenog ekonomskog prostora, ljudskih prava i dr., bilo je moguće ostvariti značajno zahvaljujući njegovoj liderskoj ulozi i zalaganju. Te reforme su značile početak Evropskog i NATO puta Bosne i Hercegovine.
Zajedno sa Miloradom Dodikom iz SNSD-a i Draganom Čovićem iz HDZ-a BiH, Tihić je postigao kompromis. Njih trojica potpisala su Prudski sporazum 8. novembra 2008. Kasnije su se sastajali još 22. decembra 2008. godine, 26. januara i 21. februara 2009. godine, a na svakom sastanku dorađivali su postignuti sporazum. Uskoro je prudski proces postao dugotrajno pregovaranje koje se trebalo nastaviti i tokom 2009. To je bio najznačajniji pokušaj da se izađe iz paralize države od pada pokušaja promjene ustava od 2006. godine.
Vodio politiku kakva je potrebna Bosni i Hercegovini i Bošnjacima, ali i svim drugim narodima i građanima Bosne i Hercegovine. Bio je borac za istinu i pravdu što je nužan uslov za izgradnju povjerenja. Zalagao se za saradnju i izgrađivao dobre odnose kako u Bosni i Hercegovini, tako i u regionu, Evropi i svijetu. Zbog svoje realne i umjerene politike bio je poštovan i cijenjen čovjek širom svijeta. Bio je sagovornik svih značajnijih svjetskih lidera kako na Zapadu tako i na Istoku.
Za života je proglašen počasnim građaninom Bihaća i Odžaka.
Nakon duge i teške bolesti preminuo je u Sarajevu 25. septembra 2014. godine, a ukopan je 27. septembra u rodnom Bosanskom Šamcu.